تاریخ درج خبر : 1439/3/9
اين روش‌ها به دو نوع اصلي تقسیم می‌شوند که عبارت‌اند از: كشت سطحي ( بستر جامد ) و كشت غوطه‌وری.
الف) روش كشت سطحی (بستر جامد):
اين روش براي نخستين بار در سال1920 به كار گرفته شد، ولي با كاربرد روش كشت غوطه‌وری (به دليل روش اجرایی و بازده تولید مناسب‌تر)، امروزه روش كشت سطحي به‌طور معمول در درجه دوم اهميت قرار دارد.
در يكی از حالت‌های این روش، اسپورهاي آسپرژيلوس نايجر در شرایط محیطی کنترل شده به ظروف حاوي محيط كشت مناسب مانند ضایعات محصولات کشاورزی تلقيح شده، سپس این ظروف درمكان مناسب با دمای حدود 30 درجه سانتی‌گراد قرار می‌گیرند. اسپورها 24 ساعت پس از تلقيح جوانه مي‌زنند و ميسيليوم سفيد چين داري سطح محيط را مي‌پوشاند. پس از دوره زمانی چند روزه و طی مراحل رشد و نمو میکروارگانیسم، به تدریج محیط کشت از اسپورهای تیره رنگ پر می‌شود (پایان تولید اسید سیتریک).
ب) روش كشت غوطه‌وری :
در این روش از سوبسترا یا محیط کشت مایع و در شرایط کنترل شده جهت رشد و نمو قارچ استفاده می‌شود. از سال 1940 میلادی تاکنون روش کشت غوطه‌وری به منظور تولید اسید سیتریک در كشورهاي صنعتي توسعه و پيشرفت زيادي نموده است. به دلايلي نظير بازده بيشتر نسبت به روش كشت سطحي، زمان كمتر براي رشد و نموميكروبي، آسانی كار به دلیل وجود وسايل خودكار و کنترل‌کننده‌های مداوم و دقيق و در نتيجه راحتی بيشتر در زمان ورود و خروج سوبسترا و محصول اين روش رواج بيشتري يافته است.